مقاوم سازی ساختمان بنایی
ساختمان های بنایی بنا هایی هستند که متشکل از آجر , سیمان , بلوک یا این که سنگ می باشد که از پاراگراف انواع ساختمان های دیرین می باشند که مستضعف اجرای عملیات مقاوم سازی ساختمان کهن میباشند . در این نوع سازه ها دیوارهای بنایی تمام یا گزیده از نیروهایی که در راستای قائم می باشند را تحمل می کنند . در سازه های بنایی بهم متصل بودن و پیوستگی سقف , دیوارها و فونداسیون حساس ترین زمینه در تقویت و تحکیم سازه است . مقاوم سازی ساختمان های بنایی نیازمند نیروی چسبندگی بین اجزای آن می باشد .
ملات تامین کننده ی چسبندگی فی مابین اجزاء می باشد .
مقاوم
سازی ساختمان بنایی آشیان پی
ساختمان بنایی به عنوان جمع های ساختمانی تشکیل شده از بخش های متعدد در برابر نیروهای فشاری و کششی دو اخلاق به طور کامل مختلف از خود نشان می دهند .
سازه های بنایی در برابر نیروهای فشاری مقاومت مناسبی دارند و در هنگام تحمل این نیروها مقاومت و استحکام نیکی از خود نشان می دهند .
بر خلاف آن ساختمان های بنایی در برابر نیروهای کششی وارد گردیده به ساختمان بدلیل ترد و سست بودن مصالح و ملات بکار رفته در سازه , مقاومت فراوان ناچیزی از خود نشان می دهند .
یعنی زمانی که این گونه سازه های زیر فشار کششی به حداکثر مقاومت خود برسند بجای وارد شدن به مرحله ی الوپلاستیکی و پلاستیک , در گیر شکست می شوند .
در واقع ضعف اساسی ساختمان ای بنایی در برابر فشار کششی و زمین لرزه مربوط به مقاومت پایین بنا نمی باشد بلکه بدلیل شکل پذیری تحت ساختمان می باشد .